Po raz kolejny natrafiłem na wiersze Ady Miszko - tym razem w antologii, gdzie wyraźnie dominują.

Wiele z nich porusza wyobraźnię, ale przede wszystkim serce. Zawarta jest w nich duża doza liryzmu i tęsknoty za osobami i zdarzeniami z przeszłości. Autorka odwołuje się do swych doświadczeń życiowych, często wraca do wspomnień o szczęśliwych dla niej chwilach. Jest w jej tekstach wiele refleksji na temat przemijania i jego nieuchronności, ale też przekonania o nieśmiertelności uczucia głębokiej miłości. To mądra i chwytająca za serce poezja.

Czytelnik z Poznania