Cytujemy za oferentem:

Katowice, 21 marca 2017 r.

„KAŻDEMU WOLNO ŚNIĆ – KINO LUCHINO VISCONTIEGO” W KATOWICKIM KINIE KOSMOS

Geneza

Katowickie Kino Kosmos i Filmoteka Śląska od początku tego roku przypominają twórców kina europejskiego, którzy swoimi realizacjami stawiają istotne pytania współczesnej kulturze i życiu społecznemu. Listy tytułów filmów składających się na autorskie retrospektywy są subiektywnym wyborem katowickich selekcjonerów. Przeglądy nie są adresowane do „fanatycznych kinofilów” i zapalonych filmoznawców – program jest tworzony  z myślą o wszystkich widzach kin studyjnych, niezależnie od stopnia znajomości dorobku twórczego  danego reżysera. Mają prowokować i inspirować.

Filmy bardzo często prezentowane są w z unikatowych nośników analogowych. Nierzadko kopie są specjalnie sprowadzane z zagranicy na jeden jedyny pokaz w Polsce. Część z nich to rarytasy -  odrestaurowane taśmy celuloidowe, których nie sposób już zobaczyć w całkowicie zdominowanych przez nośniki cyfrowe czasach.

Po cieszących się dużym zainteresowaniem przeglądach filmów Dereka Jarmana i Andrzeja Żuławskiego Instytucja Filmowa Silesia-Film zaprasza do Kina Kosmos na kolejną niezwykle interesującą retrospektywę: „Każdemu wolno śnić. Kino Luchino Viscontiego”. Pierwszy z filmów włoskiego geniusza ekranu zostanie zaprezentowany 28 marca.

Zakazany Luchino Visconti i neorealizm

Luchino Visconti jest dla kina tym, kim Fiodor Dostojewski dla literatury. Jego filmy to arcydzieła, które na stałe wpisały się do kanonu X Muzy, przepełnione kulturowymi - literackimi, malarskimi, teatralnymi

i muzycznymi odniesieniami. Visconti konfrontuje namiętności i pragnienia człowieka z historią
i społeczeństwem.

Jest prekursorem neorealizmu – ruchu artystycznego, który w latach czterdziestych i pięćdziesiątych ubiegłego wieku był bardzo mocnym głosem sprzeciwu wobec faszyzmu. Po prapremierze „Opętania”, które było pełnometrażowym debiutem Viscontiego, w 1943 r. film został zakazany przez włoską, faszystowską cenzurę.

Neorealizm wprowadził na ekran bohatera z proletariatu oraz podejmował tematy społeczne i polityczne, zachowując obiektywizm narracji i dokumentalny styl. To właśnie Opętanie” uznaje się za zwiastun tego nurtu, rozwiniętego następnie przez innych gigantów włoskiej kinematografii: Roberto Rosselliniego („Rzym, miasto otwarte”) czy Vittorio De Siki („Złodzieje rowerów”).

Człowiek w wirze przemian społecznych i historycznych

Retrospektywę filmów Viscontiego zainauguruje kultowe „Opętanie” z 1943 roku. To mroczny dramat o sile namiętności. W tle zobaczymy Włochy w ich najbardziej codziennej, brutalnej odsłonie, dalekiej od pocztówkowej wersji. Film jest luźną adaptacją powieści „Listonosz zawsze dzwoni dwa razy” Jamesa M. Caina.  

W programie znalazł się również „Rocco i jego bracia”, laureat prestiżowej Nagrody krytyków FIPRESCI

i Srebrnego Lwa – Nagrody Specjalnej Jury na festiwalu w Wenecji. To rozpisana na pięć aktów tragedia opowiadająca o losach rodziny z ubogiego włoskiego południa, szukającej awansu i spełnienia marzeń
w przemysłowym Mediolanie lat sześćdziesiątych. Na ekranie zobaczymy kultowego francuskiego aktora Alaina Delona, a także Claudię Cardinale czy Annie Girardot.

Visconti to również autor arcydzieł, które zachwycały inscenizacyjnym rozmachem, precyzyjną kompozycją kadru, drobiazgową rekonstrukcją przeszłości, wpisujących się w wizję kina - wielkiego spektaklu pokrewnego teatrowi i operze. Takie spojrzenie na kino doprowadzone zostało do perfekcji

w wybitnym „Zmierzchu bogów” z Dirkiem Bogardem i Charlotte Rampling w rolach głównych – monumentalnym, wysmakowanym wizualnie arcydziele o losach walki i upadku rodziny Essenbecków oraz
o narodzinach nazizmu. 

„Zmierzch bogów” jest częścią tzw. „trylogii niemieckiej”, która wyraża fascynację reżysera niemiecką kulturą. Innym jej ogniwem jest najbardziej rozpoznawalny film Viscontiego - prezentowana na festiwalu

w Cannes „Śmierć w Wenecji”. W postać głównego bohatera, austriackiego kompozytora, który podczas urlopu ulega urokowi polskiego chłopca - ponownie wcielił się genialny Dirk Bogard. Arcydzieło Viscontiego jest adaptacją głośnej noweli Tomasza Manna. Usłyszmy tutaj muzykę Gustava Mahlera,
a zwłaszcza genialne Adagietto z V symfonii. Pozycja absolutnie wyjątkowa!

Profesor Miczka o Viscontim

Na zaproszenie Filmoteki Śląskiej prelekcje przed seansami wygłosi autor publikacji poświęconych historii kina włoskiego - prof. Tadeusz Miczka z UŚ. Cztery, najbardziej reprezentatywne dla twórczości Viscontiego filmy uzupełnione zostaną opowieścią zabarwioną kulturowymi odniesieniami, wygłoszoną przez jednego

z największych znawców i sympatyków włoskiego temperamentu.

Retrospektywa będzie jedyną okazją do obejrzenia filmów Luchino Viscontiego na dużym ekranie:

28.03, godz. 19.00 „Opetanie”, Włochy, 1943, 140 min – pokaz filmu z kopii 35 mm

04.04, godz. 19.00 „Rocco i jego bracia”, Francja/Włochy, 1960, 177 min – pokaz filmu z kopii 35 mm

18.04, godz. 19.00 „Zmierzch Bogów”, Włochy/RFN, 1969, 155 min – pokaz filmu z kopii 35 mm

25.04, godz. 19.00 „Śmierć w Wenecji”, Francja/Włochy, 1971, 130 min – pokaz filmu z kopii 35 mm współorganizowany z Klubem Filmowym AMBASADA

bilety: 12 zł  pojedynczy seans; 32 zł karnet

do nabycia w kasie kina Kosmos, ul. Sokolska 66 oraz na portalu Filmowa.net

Organizatorem retrospektywy filmów Luchino Viscontiego jest Instytucja Filmowa Silesia-Film będąca instytucją kultury Samorządu Województwa Śląskiego.