CZAS JESIENI
CZAS JESIENI
Ada Miszko CZAS JESIENI
Jesień zmienną bywa
jak rozkapryszona panna
raz siwą mgłą świat okrywa
raz jest jak zorza polarna.
jak rozkapryszona panna
raz siwą mgłą świat okrywa
raz jest jak zorza polarna.
Złoci liście dookoła
wrzosy, astry maluje kolorami
bo to kwiatów jest rozmowa
zawieszona między jawą a snami.
wrzosy, astry maluje kolorami
bo to kwiatów jest rozmowa
zawieszona między jawą a snami.
Przynosi też smutek, melancholię, żal
za minionym czasem,
że lato odeszło już w dal...
a zima za pasem ..
za minionym czasem,
że lato odeszło już w dal...
a zima za pasem ..
Nie smućmy się zbytnio tak
bo brzoskwinia się rumieni
a jest to znak
że to czas jesieni...
bo brzoskwinia się rumieni
a jest to znak
że to czas jesieni...
Nalewka już w karafce
kusi podniebienie
będą niezłe harce
bo to czas jesieni...
kusi podniebienie
będą niezłe harce
bo to czas jesieni...
Winogrona czerwone, zielone
słodkie jak miód
pastelami barwione
bo to jesieni cud...
Bachus się raduje
- wino się leje z dzbana -
jesienią ucztuje
do samego rana !
słodkie jak miód
pastelami barwione
bo to jesieni cud...
Bachus się raduje
- wino się leje z dzbana -
jesienią ucztuje
do samego rana !
wrzesień 2009
W: SENIORZY, Pismo Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, nr 4, Katowice 2011, s.20
Autor: Ada Miszko