ZIMA O DWU OBLICZACH
ZIMA O DWU OBLICZACH
Ada Miszko ZIMA O DWU OBLICZACH
| SROGA ZIMA | UCIECHY ZIMOWE |
| trochę słońca daj nam Panie | Zima jakże sroga w tym roku |
| bo mrok panuje w naszej duszy | zasypała miasta, sioła |
| zadowoleni narciarze szusują ze stoków | |
| wiernych Tobie - modlitwa nie ustanie | biel śniegu pyszni się dokoła. |
| niedowiarków - trochę skruszy … | |
| Ferie udane na sto-dwa | |
| świat zimowy wybielony wygląda bajkowo | dzieci w swoim żywiole |
| zachwyca niezwykłością koronkową - | serenada zimowa w duszach im gra … |
| ale więcej śniegu nie serwuj nam Panie ! | po uciechach – nęcą pyszności na stole. |
| wioski, miasta zawiane zaspami | Jak można nie kochać zimy |
| gwiżdże po polach wichrów granie | chociaż uciążliwa też bywa |
| my – w domach zamknięci sami | w pięknej scenerii natury dziwy |
| ale bywa też zdradliwa ! | |
| Ludzie starzy, bezdomni, chorzy | |
| Cierpią prawdziwe męki | Często łamie nasze kości |
| Bez prądu, wody, ciepłej strawy | serwuje grypy i inne choroby |
| dlatego niektórych złości | |
| Spraw Panie | zwłaszcza starsze osoby. |
| By Twoja moc nadzieję dała | |
| i zima tegoroczna złagodniała ! |
Wszystkie pory roku
Mają dobre i złe strony
Ważne – by przy naszym boku
Był … ten wymarzony
Który w razie potrzeby przyjdzie z pomocą
Poda szklankę wody i leki
Zadzwoni po karetkę nocą
I pobiegnie do apteki
Kończę na wesoło tę opowiastkę zimową!
Katowice, listopad 2010
Autor: Ada Miszko