Grupa licząca około 50 osób w dniu 18.04.2012 o godzinie 8:30 wyruszyła autokarem z Katowic do Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Program realizowano w następującej kolejności:

Rudno.

Gniazdo rodu Tęczyńskich, obecnie malownicze ruiny zamku Tenczyn należące do jednych z najbardziej okazałych w Polsce. Była to warowna rezydencja wybudowana w 2. poł. XIV w. przez wojewodę krakowskiego Andrzeja herbu Topór. Ostateczny kształt nadały zamkowi rozbudowy i modernizacje prowadzone na przełomie XVI i XVII w. W 1637 r. Tenczyn przestał być siedzibą rodu i stał się centrum administracyjnym dóbr, które przez małżeństwo przeszły w ręce Opalińskich. Kres świetności położyli Szwedzi, którzy w 1655 r. ograbili go i spalili. Użytkowany był jeszcze do 1728 r., kiedy to wielki pożar, powstały od uderzenia pioruna, zniszczył go doszczętnie.

Krzeszowice.

Pierwsza wzmianka o Krzeszowicach pochodzi z 1286 r. Odkryto tu wodonośne pokłady bogate w związki mineralne.

Dzięki Lubomirskim wzniesiono nowoczesny zespół zdrojowy składający się z kilkunastu obiektów. Wydarzenia polityczne z przełomu XVIII i XIX w. – rozbiory Polski, powstanie kościuszkowskie i wojny napoleońskie znacznie zahamowały rozwój kurortu. Dalszym rozkwitem pokierowali spadkobiercy miejscowości – rodzina Potockich, którzy w latach 30. XIX wieku ufundowali łaźnie i szpital. W okolicy rozwinęło się górnictwo i przemysł,  ród Potockich na tym bardzo się bogacił i w 1850 r. postanowili wybudować pałac w stylu renesansu włoskiego. Dwupiętrowa rezydencja składała się z 228 różnych pomieszczeń i była otoczona parkiem.

Po II wojnie światowej znaczenie Krzeszowic jako kurortu zmalała. Również pałac Potockich w wyniku zaniedbań popadał w ruinę.

Czerna.

Położony w dolinie Eliaszówki wczesnobarokowy klasztor karmelitów bosych z kościołem św. Eliasza, cudownym obrazem Matki Bożej Szkaplerznej i kaplicą grobowa św. Rafała /Józefa/ Kalinowskiego oraz ruiny tzw. Diabelskiego Mostu i dawnej furty klasztornej z XVII wieku.

Paczółtowice.

Nazwa wsi wywodzi się od imienia jej założyciela Paczolda. Ród pieczętował się herbem Topór. Ostatni z rodu zmarły w 1536 r. Stanisław był fundatorem świątyni budowanej w latach 1510 – 1515. Później dobra przejęli Tęczyńscy, Bonerowie, Tarnowscy i na powrót Tęczyńscy. Wtedy to Tarnowscy przekazali dobra konwentowi karmelitów bosych. 10 maja 1631 r. Agnieszka Firlejowa z Tęczyńskich przekazuje wieś na własność karmelitów wraz ze świątynią.

Wnętrze świątyni nakrywają płaskie stropy, a ściany pokrywa polichromia. W ołtarzu  jest umieszczony obraz Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem. Namalowany na lipowej desce przez anonimowego artystę w latach 1460 – 1470.

Ta galeria powiązana jest z następującymi treściami:

• PIERŚCIEŃ JURAJSKI [wycieczka]